Do gabinetu terapeuty dziecięcego przychodzi wielu rodziców, którzy są zmęczeni, sfrustrowani, bezradni i nie wiedzą, jak zapanować nad złością swoich dzieci. Problem jest poważny, ponieważ wszyscy chcemy, aby to zachowanie nie stało się wyuczonym wzorcem impulsywnej reakcji dziecka, z którym będzie coraz trudniej sobie poradzić.
Wybuchy złości u dziecka
Pamiętajmy o jednej ważnej rzeczy – my dorośli przechodzimy proces socjalizacji i wychowania, znamy obowiązujące normy społeczne, dbamy o to jak wyglądamy, nabyliśmy umiejętność panowania nad emocjami. Dzieci nie mają tego bagażu. Najczęściej robią to, bo nie wiedzą, jak inaczej osiągnąć to, czego chcą, ale też nie wiedzą, jak sobie poradzić z tym, że ciało się napina, oddech przyspiesza, serce bije szybciej , zaciskają się zęby. Chcieli czegoś, ale nie dostali. Będą o to walczyć najlepiej jak potrafią, ale przede wszystkim, żeby to działało. Kiedy dziecko spokojnie rozmawia z rodzicem o kupieniu sobie nowej zabawki, może tego nie zaakceptować, ale kiedy zaczyna krzyczeć, szczypać, tarzać się po podłodze i głośno piszczeć, to my znacznie bardziej akceptujemy reakcję i kupujemy zabawkę za Święty spokój. Naszym priorytetem jest nauczenie naszych dzieci, że celu nie osiąga się krzykiem, przemocą, zastraszaniem, te metody nie są skuteczne. Ale żeby dzieci to zrozumiały, naprawdę muszą być nieskuteczne, co oznacza, że musimy wykonać dużo pracy, aby rozmowy w domu, a nie krzyczenie czegoś produktywnego. To jest oczywiście najtrudniejsze, ponieważ wymaga niesamowitej konsekwencji i trzymania się podjętych decyzji. Ale to szybko przyniesie efekty, a gdy będą nieskuteczne, spektakularne wybuchy złości przestaną się pojawiać, bo dziecko traci w ich trakcie dużo energii i co bardzo ważne dla niego samego, są też nieprzyjemne. Dziecko nie wali głową w ścianę, nie szczypie rodziców i nie krzyczy, bo ma kaprys, ale dlatego, że to działa. Musimy więc zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby przestało działać, głównie ze względu na dzieci.
Jak reagować podczas wybuchu złości dziecka?
Rozważmy następującą sytuację: Dziewczynka pyta mamę, czy może obejrzeć jeszcze jedną kreskówkę przed pójściem spać, mimo że jest już późno. Mama się nie zgadza. Córka zaczęła ją namawiać, przytulać, błagać, ale nie poddawała się. Więc dziewczyna zaczyna robić rzeczy, które zawsze działały, płacze, krzyczy, że mama jej nie kocha, wyrzuca zabawki itp. Spróbujmy przeanalizować sytuację – dziewczyna histeryzuje, bo zawsze Skutecznie osiągnęła swój cel. poszukiwany cel. Nie wiedziała, co jeszcze zrobić, żeby mama się zgodziła. Ale pamiętajmy – dzieci nie zawsze muszą dostawać to, czego chcą. Musimy nauczyć się myśleć, że jeśli dziecko nie dostanie od nas wszystkiego, nic mu się nie stanie, a jeśli czasem płacze, to nie znaczy, że nie jest szczęśliwe.
O czym należy pamiętać podczas wybuchu złości dziecka?
Pamiętajmy, że najważniejsze jest zrozumienie, dlaczego nasze dziecko się złości, co się dzieje i czego się od niego oczekuje. W przyszłości łatwiej będzie nam tego uniknąć. Jeśli Twój synek histeryzuje w sklepie z zabawkami, gdy nie chcemy mu kupować kolejnej zabawki następnym razem porozmawiajmy z nim wcześniej ostrzeżmy go po co czasem idziemy do sklepu warto stamtąd zabrać ulubieńca Toys Home Show – Zobacz , Masz swoje zabawki Nie jesteśmy tutaj, aby kupować nowe zabawki. Pamiętajmy, że kiedy wybucha złość, naszym celem nie powinno być szybkie opanowanie jej „aby się w końcu uspokoiło”, ale nauczenie dziecka właściwego komunikowania, że złość nie działa. Ilekroć nasze dziecko robi postępy, mówi do nas, szybciej się uspokaja – chwalmy je i wyrażajmy zadowolenie słowami. Dzieci potrzebują wzmocnienia. W każdej sytuacji, gdy nie potrafimy sobie poradzić z konsekwencjami, gdy coś nie działa, gdy nasze działania nie przynoszą rezultatów, warto skonsultować się z psychologiem dziecięcym. Nasze dzieci są wyjątkowe, mają swój własny temperament i osobistą historię, więc czasem potrzebne jest osobiste działanie.
